Kimyanın Tarihsel Gelişimi

Kimya bilimin antik zamanlardan beri bilinen bir dalıdır. Kimya zaman çizgisi dört genel kronolojik kategoriye ayrılır:

•        Antik zamanlar – Hristiyanlığın başlangıcı(Kara büyü),
• 
  
•        Hristiyanlığın başlangıcı – 17. yüzyıl sonu(Simya),
• 
  
•        17. Yüzyıl sonu - 19.yüzyılın ortaları(Geleneksel kimya),
• 
  
•        19.Yüzyılın sonu - Günümüz (Modern kimya)

Kimyanın başlangıcı, ateşin keşfine kadar geriye götürülebilir. İnsanlar ilk kez ateşi kullanarak maddelerde oluşan değişimleri gözlemlediklerinde, aslında kimya ile uğraşmaya başladılar.

•        Madencilik ve metallerin elde edilmesi
•        Mayalama ve dericilik
•        Cam üretimi ve işleme
•        Değerli taşlar
•        İlaçların geliştirilmesi

       Boyalar ve kozmetikler

Antik Çağ (İlk Çağ): Mısır, Mezopotamya, Antik Yunan, Roma döneminde Kimya tarihi büyük ölçüde “Simya” denilen bir uğraşa dayanır.

Bu uğraş İslam Medeniyeti, Ortaçağ ve Rönesans dönemlerinde de devam etmiştir. Ortaçağda yaşamış, kimyaya önemli katkılar getiren Müslüman bilim adamları arasında Geber (815), al-Kindi (873), al-Razi (925), al-Biruni (1048) al-Alhazen (1039) sayılabilir.

Kimya bilimi 17. yüzyıldan (Aydınlama Çağı) itibaren gerçek bir bilim kimliğini kazanmaya başlamıştır.

Endüstrileşmenin (19. y.y.) başlamasıyla, endüstrinin ihtiyacı olan yöntemlerin, maddelerin ve tepkimelerin araştırılması ve deneyciliğin gelişmesi kimyanın bilime dönüşmesine katkı sağlamıştır.

17., 18. ve 19. yüzyıllarda yaşamış olan Toricelli, Boyle-Mariotte, Francis Bacon, Lavoisier, John Dalton dönemin kimyaya katkı getiren önemli bilginlerindendir.

John Dalton 1803 yılında yayınladığı Atom Teorisi kitabi ile bu teorinin kurucuları arasında yer almıştır.

18. yüzyılda yaşamış olan Fransız kimyager Lavoisier modern kimyanın kurucusu olarak kabul edilir.

Newton fizik için neyse, Lavoisier’de kimya için odur.

Organik kimyanın gelişimine Friedrich Wöhler (19. y.y.) organik bir madde olan üreyi inorganik bir madde olan amonyum siyanürden elde ederek katkı sağlamıştır

Dimitri Mendeleev (19. y.y.) periyodik tablonun kurucusu olmuştur.

İnsanoğlu önce hayatta kalabilmek için doğadaki yenilebilir maddeleri keşfetti.

Daha sonra yıldırımdan ve diğer hayvanlardan korunmak için kendilerine uygun barınaklar hazırladı.

Avladığı hayvanların derilerinden elbiseler üretti